چهاردهمین جلسه شورای مرکزی شبکه ملی موسسات نیکوکاری و خیریه با حضور اعضا و سخنرانی دکتر حسین سراج زاده(جامعه شناسی مردم مدار ) برگزار شد.
چهاردهمین جلسه شورای مرکزی شبکه ملی موسسات نیکوکاری و خیریه ساعت 15:00 و پیرو دعوتنامه کتبی و با 21 عضو اصلی، 4 نفر عضو علی البدل به ریاست آقای خامنوی آغاز شد. با رأی اکثریت آقای رضا شمیرانی (موسسه خیریه اشرف الانبیاء) و آقای سید اکبر کساء ( موسسه خیریه امام علی ) به عنوان ناظرین و خانم محبوبه خلوق (انجمن توان گستر برنا) به عنوان منشی جلسه انتخاب شدند.
در ابتدا مدیرعامل شبکه گزارشی از فعالیتهای انجام گرفته از جلسه قبلی شورا تا کنون را ارائه و در ادامه ضمن تأکید بر تعامل و ارتباط بیشتر اعضاء با یکدیگر و شبکه، گامهایی را که تاکنون از سوی شبکه با هدف ایجاد همافزائی، همگرائی و مشارکت بیشتر میان اعضاء برداشته شده را موثر ولی کافی ندانست.
در ادامه، گفتگو پیرامون موضوع با اعضاء حاضر در جلسه شورا با این پرسش که «با فرض ضرورت همگرائی و مشارکت بیشتر اعضای شبکه، راههای تحقق آن در شرایط حاضر و روبه پیش چیست؟» دنبال شد.
تشکیل یک کارگروه به منظور شناسائی مسائل و مشکلات موجود در این حوزه، معرفی اعضاء در سایت و گروههای مجازی شبکه، تشکیل شوراهای تخصصی با توجه به حوزه فعالیت موسسات عضو، امکان برقراری ارتباط چهره به چهره از طریق برگزاری دیدوبازدید ها با یک موضوع مشخص، برقراری امکان بازدید و آشنائی موسسات از فعالیتهای سایر موسسات عضو، اطلاع رسانی به اعضاء برای استفاده از ظرفیتهای موجود ارتباطی در شبکه، پیگیری مطالبات و درخواستهای اعضاء، ایجاد مکانیزمی در ساختار شبکه برای مشارکت بیشتر اعضاء در تصمیمگیریها، بالابردن سطح ارتباطی هیات مدیره و شورا با سایر اعضاء شبکه، ورود شبکه به مسائل و مشکلات اجتماعی روز و مبتلابه جامعه، تشکیل شبکههای تخصصی با محوریت شبکه ملی از جمله نظرات و پیشنهادات اعضاء در جلسه بود.
در قسمت دوم جلسه، دکتر آقای دکتر حسین سراج زاده (عضو هیات علمی و دانشیار جامعه شناسی دانشگاه خوارزمی و رئیس انجمن جامعه شناسی ایران) با موضوع «تعامل انجمنهای علمی و سازمانهای مردمنهاد» میهمان جلسه بودند.
دکتر سراجزاده تعامل و ارتباط علوم انسانی و اجتماعی را برای خلق دنیای ارزشها ضروری دانسته و اینکه عالم اجتماعی باید در فعالیتهای علمی به ارزشهای اجتماعی نیز توجه کافی داشته باشد.
ایشان ضمن معرفی مقاله «درباره جامعهشناسی مردم مدار» نوشته مایکل بوروی، جامعه شناسی را به چهار دسته تقسیمبندی نموده و جامعهشناسی مردممدار را نزدیکترین حوزه به جامعه مدنی دانسته که مانند یک کنشگر اجتماعی تلاش میکند با مردم در تعامل و ارتباط دوسویه بوده و از تجربیات زیسته آنها استفاده نماید.
رئیس انجمن جامعهشناسی ایران تعاملات بین انجمنهای علمی و سمنها را در قالب جامعهشناسی مردممدار امکانپذیر دانست و غیرسیاسی، غیرانتفاعی و غیردولتی بودن، توجه به حوزه عمومی جامعه و تعلق خاطر به ایدهها و خیرهمگانی را از وجوهات مشترک میان آنها خواند که آنها قادر میسازد از امکانات و ظرفیتهای یکدیگر در این حوزه بهره مند شوند.